به گزارش هاتف امروز، اگرچه در سال اول از دولت انتظار تغییر اعضای کابینه نمی‌رفت اما در سال دوم گمانه‌زنی‌هایی مطرح بود و زمزمه‌هایی در خصوص تغییر برخی از اعضای کابینه عنوان می‌شد. دولت سال ۱۳۹۴ را هم مانند سال‌های ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ بدون هیچ تغییری در کابینه خود به پایان برد. اما سوال این است که چرا دولت روحانی تن به ترمیم کابینه نداد؟ آیا چنین ضرورتی را حس نکرده است یا موانعی بر سر راه وجود داشته است؟
در بررسی اینکه چرا دولت تن به ترمیم کابینه نداد باید به دو مساله توجه کرد. اول اینکه دولت در دو سال گذشته درگیر پرونده هسته‌ای بود و دیگر آنکه دولت تمایلی نداشت وزیر جدیدی را برای رای اعتماد به مجلس نهم بفرستد و منتظر تغییر ترکیب مجلس بود.
در دو سال گذشته تجربه فعالیت‌های کابینه یازدهم نشان داد که دولت باید تغییراتی را در کابینه خود ایجاد کند. چون کابینه به خصوص در بخش اقتصادی کابینه چندان منسجمی نبود. اما دولت در تمام این مدت درگیر پرونده هسته‌ای بود و در شرایطی که هم باید با کشورهای ۱+۵ مذاکره می‌کرد و هم مخالفان داخلی را متقاعد می‌کرد، ترجیح داد دغدغه جدیدی برای خود ایجاد نکند
ترکیب مجلس نهم هم دلیل مهم دیگری بود که دولت را از فکر تغییر و ترمیم کابینه دور می‌کرد. تجربه دولت یازدهم در خصوص گرفتن رای اعتماد برخی از وزرا چندان خوشایند نبود. به همین دلیل به نظر می‌رسد روحانی منتظر ماند تا اگر قرار است تغییری در کابینه خود ایجاد کند، کار را به مجلس دهم بسپارد.
همه به ترکیب مجلس دهم دل‌خوش کرده‌اند و امیدوارند کمی بیش از مجلس گذشته با دولت همسو و همدل باشد و درک بهتر و بیشتری از مشکلات و شرایط دولت داشته باشد» بر این اساس به نظر می‌رسد حال که هم پرونده هسته‌ای به سرانجام رسیده و هم مجلسی جدید بر سر کار آمده، دولت قطعاً سال آینده به تغییراتی در کابینه روی بیاورد. چون اکنون اقتصاد مهم‌ترین اولویت دولت است. چنین تغییری نیازمند ایجاد تغییر در قوانین و مقررات و برخی ساختارها و وزارتخانه‌هاست.
